AVANTURA ZA 4 OSOBE
POLAZNA TAČKA: IVANICA, TREBINJE
UKOLIKO VAS JE DVOJE, KONTAKTIRAJTE NAS, KAKO BISMO VAS SPOJILI SA JOŠ NEKIM, KAKO BI TURA BILA ODRŽIVA.
★ CENA: 215 EUR po osobi ili 860 EUR u dinarskoj protivrednosti za 4 osobe.
Podrazumeva ukupno 3 noćenja (od čega su 2 u 4k apartmanu u Ivanici kod Trebinja, a 1 noćenje u 2k ili 3k sobama u Kalinoviku), 2x polupansion (doručak i večera) u Ivanici, 1večera i doručak u Kalinoviku i dva lunch paketa kao ručak (kvalitetni hercegovočki meze, suhomesnati, mlečni proizvodi i pita. usluge vodiča ture, troškovi prevoza džipom, kao i troškove organizacije. Prevoz iz matičnog grada/ države do Ivanice i nazad nije uračunat u cenu.
NEOPHODNA JE UPLATA REZERVACIJE U IZNOSU POLOVINE CENE ARANŽMANA, KOJA SLUŽI ZA BUKIRANJE SMEŠTAJA. U SLUČAJU OTKAZIVANJA ARANŽMANA, PRENOSIVA JE NA DRUGO LICE, ALI SE NOVAC NE VRAĆA.
MORINE ili “evropski Tibet”, predivna krška gorska visoravan u Gornjoj Hercegovini., nalazi se između opština Nevesinje i Kalinovik, a do ovog svojevrsnog prirodnog raja može se doći samo makadamskim putem.
Morine su prostor od 4.700 hektara na nadmorskoj visini od 1.612 metara, severno od Nevesinja, a južno od Kalinovika. Oko ove visoravni pružaju se planine Crvanj, Visočica, Treskavica i Zelengora, a južno je ponornica Zalomka.
Morine su u prošlim vremenima bile raj za stočare, služile su za ispašu stoke, a prema podacima koje su zabeležile austrougarske vlasti 1907. na ispaši na Morinama je bilo nešto više od 97.000 grla stoke leti, dok danas na tom predelu leto provede svega dve do tri hiljade grla.
Postoji više predanja o njenom imenu. Prema jednom dobila je ime po porodicama koje su ovdje davno živjele, a prema drugoj da su dobile ime po smrti (lat. mors, mortis – smrt; campus mortorum-polje smrti), zbog surovih klimatskih uslovima.
Treća teorija je da je naziv Morine od staroslavenske boginje smrti, tame i podzemlja Morane, koja je ljudima donosila smrt.
Prelijepa visoravan Morine zimi plijeni bjelinom, ali je izuzetno surova za život.
Ovim ekstremnim uslovima Morina, bijeloj hladnoći i vjetru koji siječe kao oštrica sablje, odolijevaju snažni divlji konji koji se mogu vidjeti kako trče po visoravni.
Još 1475. se u povijesnim vrelima Morine spominju kao pasište. Stanovnici Donje Hercegovine vijekovima su ljeti gonili stoku na ispašu na Morine i okolne planine. Stizali su početkom ljeta, najkasnije do Vidovdana, a ostajali do kraja ljeta, do Male Gospojine kada su silazili s planine na jeseništa.
Ovaj predeo istočne Hercegovine i ovako pust posebno je primaljiv fotografima i zaljubljenicima u prirodne lepote.
CRVANJKO JEZERO
GVOZNO POLJE I TRESKAVICA
ZELENGORA
No, gorska kraljica Hercegovine je tiha i povučena Zelengora, ona je pojilo nestvarnih prizora, bez da je za to potrebno uložiti preterani napor ili penjačko umeće, jer ovde se ne dolazi da bi se osvajali vrhovi.
Lepota izviruje iz svakog kamena platoa centralne Zelengore. Ona je najfotogeničnija planina Hercegovine, rame uz rame sa jednim Durmitorom. Još ako se dobro porani, a stidljiva Zelengora okuraži, i posetiocu podari svoj ples senki i svetla, prizori postaju onozemaljski!
Sa severa se od Kalinovika uzdižu mirišljave borove šume, a na koje se nadovezuju blistavi, visoki pašnjaci. U središtu nestvarnog prostora je markantni Stog: svetionik i čvorište Zelengore, okolo čijih padina stražare okomite strane Orlovca i Kalelije, dok se ka istoku ukazuju terase najvišeg vrha planine – Bregoč (2014m).
Od Bregoča se dalje teren spušta kroz stoletne bukove šume kojima je okružen Uglješin vrh. Dalje ka istoku, ponovo prizor iz mašte – Gornje Bare i greben Tovarnice, sa nestvarnom vizurom zupčaste Planinice. Tamo smo bili u prethodnoj priči sa Zelengore. Ispod Planinice je ambis u Sutjesku i to je mesto gde se Zelengora prepušta zanosnom zagrljaju gorostasnog Volujka. Kanjon je u koritu reke uzak svega par desetina metara.
Između Stoga i Orlovca smestilo se i najveće od ukupno devet zelengorskih očiju – to je Orlovačko jezero dok je ispod Kalelije, Borilovačko ili Jugovo, jedino protočno tj. veštački pregrađeno jezero na Zelengori.
Dalje ka zapadu zelengorski pejzaž je izrazito “sinjajevinast” – vegetacija postaje oskudna. To je suvi dinarski kamenjar prožet glavičastim uzvišenjima i kraškim dolovima i vrtačama. U jednom od udubljenja smestilo se i najplavlje od svih – Kotlaničko jezero. I tamo smo već bili, u prvoj priči sa Zelengore.
Južna međa Zelengore je gornji deo kanjona Neretve, žile kucavice humske zemlje, a koja izvire upravo na ovoj planini.
Do Zelengore nije lako doći. Put je i dalje isti kakav je bio, loš ali ipak prohodan, što je u geopolitičkom podneblju u kome obitavamo, možda i bolji scenario. Grdan put na Balkanu donekle garantuje čistotu prizora kad se na kraju konačno dobaci do planine.
★VODIČ,DOMAĆIN I VOZAČ:
ALEKSANDAR MILIĆEVIĆ
AVANTURISTA, ODLIČAN VOZAČ I VRSTAN POZNAVALAC ISTORIJE I GEOGRAFIJE SVOG PODNEBLJA. ČASTAN ČOVEK I SJAJAN DOMAĆIN, LAVOVSKOG SRCA!
★ VOZILO KOJIM SE PREVOZITE TOKOM AVANTURE
MITSCUBISHI OUTLANDER
★ORGANIZACIJA: SINIŠA RAČIĆ
O kreatoru koncepta AKTIVNI ODMOR i njegovom nastanku