PROGRAM PUTOVANJA
1.DAN BEOGRAD-BAJINA BAŠTA–KALUĐERSKE BARE
Polazak iz Beograda u 07h (mesto polaska:parking na Starom sajmistu blok 20 Novi Beograd) putovanje preko Valjeva i Debelog brda kroz najlepše pejzaže Zapadne Srbije koje od davnina prate legende i predanja o neobičnim pojavama, starim kućama i crkvama, junacima, svecima i vampirima! Kratka pauza na vidikovcu Kapija Podrinja, uživanje u panorami Podrinja i planine Tare ( foto stop)
Dolazak u Bajinu baštu oko 10.30h poseta Kućici na Drini, pauza za kafu i fotografisanje
Kućica na Drini-simbol Bajine bašte i reke Drine koji već skoro 4 decenije odoleva ćudima zelene reke. Kućicu na steni sagradio je prvi put 1968.godine Bajinobaštanac Milija Mandić.Ova mala građevina inspirisana rekom koja je neraskidivo vezana za život brojnih generacija koje su na njenim obalama stasale, prerasla je u autentičan i prepoznatljiv simbol Bajine bašte i čitavog kraja koji je dospeo i na stranice poznatih turističkih magazina širom sveta. Posle kraćeg predaha kod Kućice na Drini nastavak putovanja do manastira Rača u blizini Bajine bašte.
Manastir Rača-prema predanju manastir na desnoj obali reke Rače u podnožju Tare sagradio je 1275.godine srpski kralj Dragutin. Pripada eparhiji žičkoj Srpske pravoslavne crkve i predstavlja nepokretno kulturno dobro i spomenik kulture od velikog značaja. Crkva posvećena Vaznesenju Hristovom građena u raškovizantijskom stilu, tokom vekova je pretrpela više rušenja i stradanja kao i nekoliko obnova u periodu od XV do XIX veka. Oko crkve su sagrađeni konaci kao i velika kula zvonara podignuta 1849.godine. Riznica manastira Rača bila je jedna od najbogatijih u našim srednjevekovnim manastirima ali je najveći deo crkvenih relikvija, rukopisnih knjiga i brojnih drugih dragocenosti odnet tokom seoba ili je nestao u pustošenjima i pljačkanjima tokom ratova. Riznica je krajem 20.veka obnovljena i ponovo otvorena blagoslovom srpskog Patrijarha Pavla koji je neko vreme bio monah u manastiru. Za vreme turske vladavine manastir Rača je bio centar Račanske prepisivačke škole a tokom Drugog svetskog rata u njemu je čuvano Miroslavljevo jevanđelje.Nakon posete manastiru i vidikovcu nastavak putovanja u pravcu Tare. Dolazak na Kaluđerske bare oko 13h.
Kaluđerske bare je naziv za visoravan na planini Tari koja se prostire na njenim jugoistočnim padinama na visini od oko 1060 metara. Blagotvorna klima, guste četinarske šume, brojni izvori pitke vode i očuvanost netaknute prirode Tare omogućili su razvoj specifične vrste turizma na ovoj planini koja ni do dan danas nije podlegla uticajima komercijalizacije i masovnog iskorišćavanja. Na prostoru koji je dobio ime po nekadasnjim monaškim stanovima sagrađen je 60-ih godina 20.veka kompleks hotela Vojne ustanove Tara koji čine hoteli Omorika, Javor i Beli bor. Hoteli su potpuno uklopljeni u prirodni ambijent , opremljeni svim potrebnim sadržajima za udoban i prijatan boravak, okruženi četinarima i brojnim pešačkim stazama . Na samo 15 minuta hoda od manastriskih stanova i crkve nalazi se vidikovac Crnjeskovo sa koga se pruža impresivan pogled na kanjon reke Rače i manastir Rača.
Slobodno vreme na Kaluđerskim barama za šetnju i odmor do popodnevnih sati. Šetnja do manastirskih stanova i vidikovca Crnjeskovo. Polazak na Mitrovac oko 16 sati; dolazak i smeštaj u sobe. Večera u paviljonima dečjeg odmarališta.U večernjim satima druženje u tradicionalnom restoranu Kačara. Noćenje.
2. DAN MITROVAC BANJSKA STENA ZAOVINE PERUĆAC
Mitrovac na Tari, poznat je kao centar dečjih letovališta i prirodni rezervat u srcu Nacionalnog parka Tara. Kompleks objekata za smeštaj i boravak dece i odraslih okružen je borovom šumom, sportskim terenima i stazama za šetnju. U blizini se nalazi turističko informativni centar kao i naconalni restoran Kačara sagradjen u tradicionalnom planinskom stilu u kome se mogu probati specijaliteti lokalne kuhinje. Na 1 km od Mitrovca nalazi se i čuvena Tepih livada i rezervat Crveni potok zaštićeno područje nastalo taloženjem borovih iglica na rastresitom zemljištu-tresetište. Od Mitrovca vodi makadamski put duzinom od oko 7 km kroz stoletnu borovu šumu do najlepšeg tarskog vidikovca Banjska stena sa koga se pruža fantastičan pogled na kanjon reke Drine, jezero Perućac i područje Osata u Bosni i Hercegovini. Doručak i slobodno vreme na Mitrovcu, poseta Tepih livadi. U 10h polazak na vidikovac Banjska stena
Banjska stena se nalazi na 1050 m nadmorske visine na mestu ispod koga je u prošlosti postojao izvor tople vode temperature oko 4 stepena sa koga se okolno stanovništvo snabdevalo vodom tokom cele godine. Na padinama ispod stene nekada se prostirao sistem za transport drvene građe sa Tare ka Drini -Banjsko točilo koji više nije u upotrebi a nepristupačne litice prekrilo je vremenom rastinje.
Do vidikovca se može stići pešice ili vožnjom makadamskim putem u dužini od oko 7 kilometara a zatim laganom šetnjom od oko 20 minuta kroz zaštićeno područje Nacionalnog parka Tara.
Na prostoru Nacionalnog parka živi ogroman broj retkih biljnih i životinjskih vrsta medju kojima je najpoznatiji mrki medved ili kako ga stanovnici tarskih sela zovu “tarski međed”. Relikt ledenog doba , živi fosil ili ledena lepotica nazvana po slavnom prirodnjaku Josifu Pančiću-Pančićeva omorika raste na višim i nepristupačnim padinama okrenutim severu ali se može videti i na brojnim drugim mestima širom Nacionalnog parka. Nakon posete Banjskoj steni povratak na Mitrovac, gde će biti organizovan zajednički ručak (uključen u cenu izleta) i nastavak putovanja ka selu Zaovine i Zaovinskom jezeru.
Zaovinsko jezero je nastalo pregrađivanjem korita reke Beli Rzav i izgradnjom brane u selu Lazići za potrebe regulisanja odvoda i dovoda vode hidroelektrane u Bajinoj bašti. Izgradnjom brane na Drini, najviše u tadasnjoj Jugoslaviji, nastalo je veštačko jezero Perućac. Problem prelivanja viška vode preko brane rešen je za to doba neverovatnim poduhvatom kojim se voda iz jezera Perućac pumpama izbacuje uz Taru na visinu od 900 metara savlađujući visinsku razliku od oko 700-800 metara.
Na mestu gde je na Rzavu podignuta brana nastalo je akumulaciono jezero zvezdastog oblika koje je osim praktične namene ubrzo postalo pravi prirodni biser Ravne Tare. Priroda oko jezera, bogat biljni i životinjski svet, brojni vidikovci sa kojih puca pogled na jezero i okolinu ostavljaju utisak idiličnog raja daleko od čitavog savremenog sveta. Nedaleko od brane Lazići nalazi se mesto na kome je Josif Pančić prvi put ugledao svoju omoriku. Slobodno vreme za šetnju pored jezera, posetu nekom od vidikovaca i osveženje u restoranu Tarsko jezero pored brane u Lazićima. Polazak ka Perućcu u ranim popodnevnim satima. Poseta nekropoli stećaka Mramorje i izvoru i ušću reke Vrelo.
Reka Vrelo izvire u podnožju planine Tare iz najjačeg kraškog izvora na visini od 296 metara. Zbog dužine od samo 365 metara od izvora do ušća narod je ovu reku nazvao imenom Godina. Reka je veoma bogata vodom koja posebno u proleće bukvalno “vri” i valja se u moćnim slapovima sve do mesta gde se vodopadom visine 10 metara uliva u Drinu. Oko vodopada je veoma lepo uređen prostor sa jezercetom u kome plivaju pastrmke i restoranom a reku prati popločana staza od izvora do ušća. Nedaleko od reke nalazi se nekropola stećaka iz XV veka-Mramorje sa 88 nadgrobnih spomenika neobičnog oblika. Na prostoru Tare nalazi se još jedna nekropola u mestu Rastište. Stećci su zakonom zaštićeni kao nepokretno kulturno dobro koje će biti uvršćeno na UNESCO-ovu listu spomenika kulture od izuzetnog značaja. Slobodno vreme do polaska za Beograd oko 18h.
Dolazak na mesto polaska u kasnim vecernjim satima oko 23 h.
